Ένα μήνυμα...

Όσο περνά ο καιρός, όσο περνούν οι εποχές, τα πράγματα χειροτερεύουν. Δεν ξέρεις από που, και πού να κρυφτείς...

Η πόλη πρέπει να καεί. Και μαζί της, όλοι όσοι θέλουν το κακό μας. Μαζί της όλοι όσοι φροντίζουν για αυτό. Τότε πιστεύω θα περάσουμε ώρες κοιτώντας τις φλόγες και τους καπνούς. Θα επικρατήσει μια περίεργη ησυχία. Παρά του υπάρχοντος θορύβου, θα υπάρχει ησυχία. Και τότε θα αρχίσει να βρέχει. Να βρέχει χωρίς μεγάλη ένταση. Οι σταγόνες ίσα ίσα θα πέφτουν πάνω στο έδαφος. Και τότε θα ξεκινήσουμε το δρόμο για κάποιο στέγαστρο. Τα καταφέραμε. Ας ξεκουραστούμε σήμερα. Αύριο θα φτιάξουμε τον κόσμο μας.

Και έτσι ελπίζω πως θα γίνουν τα πράγματα. Και ο άνθρωπος θα πατάει στα πόδια του και ποτέ ξανά σε άλλον άνθρωπο. Μέχρι τη δύση της αθλιότητας που επικρατεί ας παλέψουμε. Και κάποτε θα φτάσει η ανατολή. Η αυγή ενός δικού μας κόσμου.