Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

Η εξουσία ζητά ρουφιάνους

Ναι, για άλλη μία φορά οι κρατικοί μηχανισμοί της δημοκρατίας εμπνεύστηκαν από τις μεθόδους της χούντας. Ζητάνε δοσίλογους να καταδώσουν. Φυσικά με το αζημίωτο. Και πλήρης εχεμύθια και 600.000€ στο τσεπάκι. Ναι, είναι αλήθεια. Παρακάτω και προκύρηξη από το υπουργείο. Όχι τίποτε άλλο, για να μη λέμε και ότι θέλουμε. Επίσης, επειδή υπάρχουν ρουφιάνοι παντού και ποτέ δεν ξέρεις από που θα σου 'ρθει, τα ονόματα έχουν σβηστεί. Έτσι λοιπόν, όμορφα κυλάνε οι ζωές μας και γύρω μας ρουφιάνοι, φασίστες και ένστολοι δολοφόνοι.

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009

Κάτι λίγο για μερικά "όλα" (?!)

Βλέπουμε καθημερινά, διάφορες καταστάσεις. Ρατσισμό, καταστολή και πολλά ακόμα που θα ξεπροβάλουν ίσως μέσα στο παρών κείμενο.

Ακούω κόσμο γύρω μου να επιχειρηματολογεί για το κατά πόσο φταίνε οι μετανάστασες στην ανεργία. Λες και δε φταίει η κάθε κυβέρνηση που δε φροντίζει να κάνει κάτι στοιχειώδες για να λυθεί, εν μέρει έστω, το πρόβλημα της οικονομίας-ανεργίας. Εξάλλου, πόσο περίεργο είναι ότι λόγω οικονομικής κρίσης απολύουν ανθρώπους από δουλειές; Από τη στιγμή που ο πλούτος που παράγεται από τους εργαζόμενους επιστρέφεται σε αυτούς σε πολύ μικρότερο μέρος του αρχικού παραγώμενου πλούτου, ο υπόλοιπος που πάει; Στα έξοδα της επιχείρησης; Ας πούμε λοιπόν πως ναι, πάει στα έξοδα της επιχείρησης. Αν οι παραγωγικές μονάδες λιγοστέψουν, δε θα λιγοστέψει και ο παραγώμενος πλούτος; Και εφόσον ο παραγώμενος πλούτος λιγοστέψει, η επιχείρηση δε θα δυσκολευτεί ακόμα περισσότερο να βγάλει τα έξοδά της; Εφόσον λοιπόν, όλα αυτά είναι κύκλος, υπάρχει κάτι ακόμα που πρέπει να αναλυθεί, τα έξοδα της επιχείρησης. Μέσα στα έξοδα της επιχείρησης λοιπόν είναι κάποιοι φόροι. Αυτοί λοιπόν οι φόροι αυξήθηκαν για να "καταπολεμηθεί" η κρίση. Δε φταίνε, λοιπόν, οι μετανάστες. Φταίνε αυτοί που ψηφίζουν, οτιδήποτε και να ψηφίζουν. Είτε τους "μεγάλους" γιατί επωφελήθηκαν, είτε τους "μικρούς". Δε γίνεται λοιπόν, να κατηγορεί ο καθένας μία ομάδα ατόμων πως φταίει για τις διάφορες απάτες που κάνουν αυτοί που ψηφίζονται από τους ίδιους τους κατήγορους.

Επίσης, μερικοί από αυτούς που φωνάζουν να φύγουν οι μετανάστες λένε το εξής: "Ας πάνε στις χώρες τους να φτιάξουν τις ζωές τους. Να μαζευτούν όλοι μαζί και να κάνουν κάτι καλύτερο". Ήθελα να 'ξερα, αυτοί που το λένε, σκέπτονται ότι οι μετανάστες-πρόσφυγες που ήρθαν μέχρι εδώ, πως ήρθαν όχι μόνο για δουλειά αλλά και για να επιβιώσουν. Οι άνθρωποι αυτοί ζούσαν σε χώρες που έχουν πόλεμο, σε μέρη που η τελευταία λύση είναι να φύγουν από εκεί. Δεν είναι εύκολο για κανέναν τους να ταξιδέψουν μέχρι εδώ. Και στο κάτω κάτω, αυτοί που τα λένε για ένα δικό τους καλύτερο αύριο, γιατί βασίζουν την "ανθρωπιά" τους, καθώτι υποστηρίζουν ότι δεν έχει κανείς άλλος δικαιώματα στη χώρα εκτός των ντόπιων, σε γεωγραφικά δεδομένα; Η ανθρωπιά εξάλλου, δεν έχει καμμία σχέση με πλάτος και μήκος γης.

Η καταστολή είναι ακόμα ένα πρόβλημα. Πρόβλημα που δημιουργείται από την επιθυμία των κυβερνήσεων να επιδείξει τη δύναμή του στους ψηφοφόρους. Κατά αυτόν τον τρόπο, το σύστημα δείχνει να λειτουργεί μία χαρά. Με τη βοήθεια των ΜΜΕ, οι επιχειρήσεις των ρομπότ της εξουσίας παρουσιάζονται ως ότι καλύτερο στα προβλήματα της κοινωνίας. Στην πραγματικότητα όμως, αυτοί είναι οι νόμιμοι τραμπούκοι-τρομοκράτες. Ένα εργαλείο που δε λείπει ποτέ από την εργαλειοθήκη των εξουσιαστών-δικτάτορων. Συνεχείς εξακριβώσεις από τις οποίες σχεδόν ποτέ δε λείπει η παράνομη ανάκριση τύπου, "που πας;", "που μένεις;", "τι κάνεις εδώ;". Ερωτήσεις παράνομες σε εξακρίβωση στοιχείων. Ερωτήσεις που μπορείς να αρνηθείς να απαντήσεις αλλά μπορεί να δεχθείς και κάποια επίθεση, είτε λεκτική, είτε σωματική. Αυτοί οι τρομοκράτες λοιπόν, που βρίσκονται στην υπηρεσία του κράτους, είναι αυτοί που έχουν επιλεχθεί να προστατέψουν τους πολίτες της χώρας και να υπερασπίζονται το νόμο. Η διαφορά είναι όμως στο εξής, ένα σημαντικό ποσοστό από αυτούς είναι παραβατικά άτομα, με ψυχολογικά προβλήματα-κόμπλεξ και έχουν πάρει το ρόλο τους στην κοινωνία και τον έχουν ταυτίσει με την εξουσία, ενώ στην πραγμάτικοτητα, στα χαρτιά, δεν είναι τίποτε άλλο από εκτελεστικά όργανα. Πόσο έννομο είναι λοιπόν να παίρνουν πρωτοβουλίες χωρίς λόγο; Τι προβλέπεται για την εξακρίβωση στοιχείων και ειδικότερα το σωματικό έλεγχο; Πόσο εξευτιλιστικό είναι να σε κατηγορούν προοληπτικά; Θα πει κάποιος, μα πως θα πιάσουν τους παραβάτες του νόμου; Όταν γίνεται ο καθένας τους παραβάτης του νόμου, τι νόημα βγάζει; Πως ένας υπερασπιστής του νόμου μπορεί να παραβαίνει το νόμο; Δεν είναι γελοίοι;

Αν και η Ελλάδα πρασίνησε από την πολιτική αλλαγή, πρασίνησε και η περιοχή των Εξαρχείων από τους καλύτερα εξοπλισμένους τρομοκράτες. Τα ΜΑΤ έχουν αράξει εδώ και μέρες και επιβάλουν ένα κλίμα φόβου στους επισκέπτες και στους κατοίκους της περιοχής. Αν και δεν έζησα τη χούντα, δεν πιστεύω πως αυτή η κατάσταση που επικρατεί στις μέρες μας έχει μεγάλη διαφορά. Η μόνη κύρια διαφορά είναι ότι ονομάζεται δημοκρατία. Μία δημοκρατία των λίγων που καταπατούν τις ζωές των πολλών. Αλλά οι πολλοί, φαίνεται, δεν έχουν καταλάβει ακόμα πως ότι έχουν δεν είναι το καλύτερο για αυτούς. Και κάποια στιγμή πρέπει να πάρουμε πίσω αυτά που μας παίρνουν καθημερινά τα μεγάλα κεφάλια.

Ούτε καπιταλισμός, ούτε καταστολή, ούτε ρατσισμός.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009

Προστατεύουν τον πολίτη!

Εδώ και καιρό βιώνουμε την καταστολή εναντίων μας. Όποιος ζει είναι ύποπτος.

Τα Εξάρχεια έχουν γεμίσει με όργανα καταστολής. Συνεχόμενοι έλεγχοι σε πάρα πολλούς προστατευόμενους πολίτες. Καλό είναι. Εμένα που δε μου κάνουν δύο φορές την ημέρα εξακρίβωση στοιχείων και σωματικό έλεγχο μία φορα την ημέρα τουλάχιστον, νιώθω απροστάτευτος.

Φυσικά πρέπει να υπάρχουν σε κάθε γωνία μπάτσοι. Για το καλό μας. Στο κάτω κάτω, το σύνθημα "σε κάθε γωνία υπάρχει αστυνομία, η χούντα δεν τελείωσε το '73", τι θα απογίνει;

Επειδή όμως έχει παραγίνει το κακό με εξακριβώσεις σε όλη την Ελλάδα έχω να πω ένα και μόνο πράγμα.

Γνωρίζοντας ότι τις περισσότερες εξακριβώσεις τις κάνουν μεταμφιεσμένα κωλόπαιδα που προστατεύουν τον πολίτη, ασφαλίτες, κάθε φορά που μας ζητούνται τα στοιχεία μας από έναν τέτοιο υποχθόνιο άνθρωπο, να του ζητάμε ταυτότητα. Και εφόσον μας τη δείξει και βεβαιωθούμε πως είναι όντως καμουφλαρισμένος αστυνομικός, τότε να του αρνηθούμε την εξακρίβωση, δηλώνοντας πως δε δεχόμαστε ελέγχους από αστυνομικούς που δε φοράνε στολή γιατί η στολή είναι για να ξέρουμε ότι είναι αστυνομικοί. Κατόπιν τούτου θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι θα μας οδηγήσουν στο τμήμα για εξακρίβωση. Αυτή η πράξη μας αν και είναι παράνομη ίσως βγάλει και κάποιο αποτέλεσμα.

Αν πάλι δε θέλουμε να βρεθούμε σε αντιπαράθεση με τους ασφαλίτες, καλό θα είναι να σημειώσουμε τα στοιχεία του (όνομα, επώνυμο, αριθμό ταυτότητας, ημέρα και ώρα που έγινε η εξακρίβωση). Αυτή η πράξη είναι νόμιμη και μπορεί να μας προφυλάξει από τυχόν παρανομίες που μπορεί να κάνει εις βάρος μας, γιατί ξέρει ότι τον ξέρουμε.

Αν και δεν αναφέρθηκα και πολύ στα γεγονότα της Αθήνας, θα 'θελα, δυστυχώς μέσω πληκτρολογίου, να εκφράσω την δυσαρέσκιά μου εναντίων κάθε έννομου τρομοκράτη μπάτσου και φυσικά της κάθε κυβέρνησης που καθοδηγεί και δίνει εντολές αποκλεισμού περιοχών. Επίσης, νίωθω την ανάγκη να εκφράσω την αλλυλεγύη μου προς τους διωκόμενους Εξαρχειώτες (είτε είναι κάτοικοι, είτε όχι).

Η τρομοκρατία του κράτους μας κάνει δυνατότερους.
Η εξουσία και τα εκτελεστικά της όργανα δεν μας τρομάζουν.