Τι να πει κάποιος όταν έρχεται αντιμέτωπος με την δικαιοσύνη, και σα να μην έφτανε αυτό, να έρχεται αντιμέτωπος και με την οικογένειά του; Αλήθεια, τι λέμε οικογένεια; Είναι κάτι παραπάνω από απλά ένα τίτλο που χαρακτηρίζει τα συγγενικά σου πρόσωπα; Και τελικά, ποια είναι η αξία αυτού του τίτλου; Υπάρχει κάποιο απώτερο νόημα της τιτλοφορίας αυτής;
Όλα τα παραπάνω είναι ένα μηδενικό. Η οικογένεια δεν έχει να κάνει με τίποτα. Τα συγγενικά πρόσωπα δεν δείχνουν τίποτα. Είναι κάποιοι φίλοι, κάποιοι γνωστοί και μερικές φορές κάποιοι εχθροί ή απλά κάποια άτομα αδιάφορα προς τον καθένα. Σε πολλές οικογένειες βασιλεύει ο αυταρχισμός και ο φασισμός. Η εξουσία του αρχηγού της οικογένειας, πατριαρχία ή μητριαρχία. Ένα ακόμα σύνολο ατόμων που αποδέχεται στο έπακρο τις σχέσεις εξουσιαστών και εξουσιασμένων. Και όταν σπας το διαχωρισμό και παίρνεις τη ζωή στα χέρια σου, σταματάς να συμφωνείς ιδεολογικά και έμπρακτα με τη γραμμή, που θεωρείται από τους μεγάλους η σωστή, η εμπιστοσύνη παύει να υπάρχει. Σκασίλα μας! Με ανθρώπους σαν και εσάς, δεν κάνω παρέα εδώ και χρόνια. Η εμπιστοσύνη σας πηγάζει από τη γνώση πως το παιδί κάνει αυτό που του λέτε. Επομένως, δεν έχει νόημα η εμπιστοσύνη που δείχνετε. Είναι ψεύτικη. Είναι η επιβολή της γνώμης σας στους νέους. Βλέπουμε εδώ και καιρό το τι καταφέρατε να μας δώσετε για κοινωνία. Πλέον, εμείς δεν σας έχουμε εμπιστοσύνη.
ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΑΝΘΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ
Διότι άλλο να λες πως δεν μας αναγκάζεις να μάθουμε κάποιο συγκεκριμένο επάγγελμα, και άλλο να μας εξαναγκάζεις να συνεχίσουμε να αποδεχόμαστε τις δικές σας προκαταλήψεις και τα δικά σας πιστεύω. Προφανώς, δεν υπάρχει κάποια διαφορά σε αυτά τα δύο. Δεν ανήκουμε σε εσάς. Ανήκουμε στους εαυτούς μας και μόνο. Έχουμε το δικαίωμα να παλέψουμε για αυτά που αρνηθήκατε να παλέψετε εσείς, καταδικάζοντας εμάς. Μπορεί να αγαπάτε τα παιδιά, αλλά πέραν της τεκνοποίησης δε φροντίσατε για τίποτε άλλο. Μας φέρατε σε ένα κόσμο άδικο, σε ένα κόσμο όπου η ελευθερία ως πραγματικότητα, φαντάζει ουτοπία. Σε ένα κόσμο που η ελευθερία υπάγεται στους όρους του καταναλωτισμού και της αγοράς. Μία ελευθερία όπου το ότι και να κάνεις χωρίς λεφτά είναι παράνομο. Μία ζωή χαρίσατε και αυτή είναι σακατεμένη από τα λάθη σας και την μιζέρια που σας διακατέχει. Μια μιζέρια που έδωσε η επανάσταση της τηλεόρασής σας.
Αλλά και όλα αυτά όταν βρίσκονται μπροστά σας και σας βρίζουν τα λέτε μικρά, ανόητα, θρασύ και αχάριστα. Φυσικά... Είμαστε αχάριστοι, αχαΐρευτοι και όλα τα υπόλοιπα που μας κατηγορείτε. Και εσείς, και οι μπάτσοι. Αφήσατε το παιχνίδι να παίξει, ανεχτήκατε να παίξουν πάνω στο κεφάλι σας και έχετε την απαίτηση να το κάνουμε και εμείς. Μικροαστοί, θα σας φάμε. Εμείς. Τα παιδιά σας. Και σα να μην έφτανε αυτό, έχουμε κι εσάς, και τους μπάτσους να μας κυνηγάτε. Θέλετε να σταματήσουμε να διεκδικούμε. Καταλαβαίνετε πως το παιχνίδι έχει γυρίσει εναντίων σας και προσπαθείτε, ηλιθιοδώς, να προφυλαχτήτε αντί να απλώσετε το χέρι σας και να έρθετε μαζί μας, τώρα που άρχισαν όλα να καταρρέουν. Αλλά το τόσο πείσμα είναι αυτό που σας χαρακτηρίζει ηλίθιους.
Συνεχίστε να πιστεύετε τους ψεύτες που ψηφίσατε ή και αυτούς που δεν ψηφίσατε. Συνεχίστε να σκύβετε τα κεφάλια σας στους φωτιστές, στους άρχοντες και στους υπαλλήλους τους. Όταν η ελευθερία θα σας καίει, μη φωνάξετε. Τόσα χρόνια σας καίνε στο βωμό του χρήματος και δε βγάλατε άχνα. Καλά να πάθετε. Επιεικώς, σας αντιπαθώ. Δε σας ανήκω. Το ροχαλητό σας με ξύπνησε.
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ - ΜΑΣ ΓΕΜΙΖΕΙ ΕΝΟΧΕΣ
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ - ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΟΝ ΑΥΘΟΡΜΗΤΙΣΜΟ ΜΑΣ
Ένα ευχαριστώ στους ΑΔΙΕΞΟΔΟ
για το κομμάτι "ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ"
