Φωτιά και πάλι

Πάλι κάηκε η Αθήνα... Αυτή τη φορά όχι από τους "κακούς" χούλιγκανς χωρίς γονείς όπως τους αποκαλούν κάποιοι. Αυτή τη φορά δεν καταστράφηκαν οι βωμοί της κατανάλωσης. Αυτή τη φορά καήκαμε όλοι. Αυτή τη φορά πρέπει να γίνει κάτι ουσιώδες.

Αυτή τη φορά που κάηκε η Αττική, που τη λέω Αθήνα γιατι στην ουσία το ζήσαμε και στην Αθήνα μέσα, κάηκε, προφανώς, από τα τσιράκια του κράτους και τους κρανιοφόρους με τα πράσινα και τα μπλε. Αν δεν καταλάβατε πηγαίντε μια βόλτα και κάπου θα τους πετύχετε. Συνήθως είναι στην Ακαδημίας, αλλά μην τους κοιτάξετε! Μπορεί να σας επιτεθούν ή να σας προσκαλέσουν μέσα στην κλούβα για καφεδάκι... Αυτοί λοιπόν, ήταν παντού. Κοντά στις φωτιές, παρεμπόδισαν τη διέλευση των πυροσβεστικών μαζί με τα κανάλια που δεν έκαναν για κανένα λόγο στην άκρη για να περάσουν τα πυροσβεστικά. Ήταν αυτοί που απαγόρευσαν σε εθελοντές να πάνε να βοηθήσουν ενώ είχαν πάρει μέτρα για την αυτοπροστασία τους. Τις ώρες λοιπόν που τα δάση καίγονταν, οι γνωστοί και μη εξαιρεταίοι παρεβρίσκονταν στο χώρο χώρις να προσφέρουν κάτι θετικό στην κατάσταση. Και όλα αυτά με πλήρη εξάρτηση. Και φυσικά είναι δυνατόν! Μη λησμονείτε που είμαστε...

Δε θα αναφερθώ σχεδόν καθόλου στο τι θα γίνει στη θέση των καμμένων. Κάτι ΧΥΤΑ ήθελαν να φτιάξουν στο Γραμματικό... Από εκεί και πέρα τα γνωστά. Τα γνωστά;! Ε, τώρα μην είμαστε και πάλι οι μαλάκες της υπόθεσης. Να συγκροτηθούμε. Να αναδασώσουμε έγκαιρα. Στην Αθήνα κατοικούν 5 εκατομμύρια άνθρωποι. Το 1/10 ή ακόμα και το 1/20 να ασχοληθεί μιλάμε για 500.000 και 250.000 αντίστοιχα. Αλλά δυστυχώς, ούτε το 1/100 δε βλέπω να ενδιαφερθεί. Έστω 5000 άνθρωποι; Μα καλά ρε 'σεις; Που στο διάολο είναι 5 εκατομμύρια κόσμος κάθε φορά;

Ας συγκροτηθεί κάποια ανοιχτή συνέλευση. Δεν είναι δύσκολο. Ας συγκεντρωθεί μία ομάδα μερικών ατόμων, 5-10 άτομα και πολύ μπορεί να'ναι. Να κάνει ένα κάλεσμα. Και από εκεί και πέρα μπορεί να βρεθεί ένας ειδικός για τα δέντρα, τα φυτά κλπ κλπ. Γεωπόνος λέγεται νομίζω. Δε χρειαζόμαστε κανέναν να κάνει αυτό που πρέπει. Στο κάτω κάτω δε θα το κάνει, και αν το κάνει θα τα ξανακάψει. Εσύ λοιπόν που διαβάζεις το κείμενο αυτό και προφανώς έχεις γνώση της κατάστασης και της βαρύτητας του θέματος, μίλα με τους φίλους σου. Κυνηγήστε το από τη μεριά σας. Έχουμε καταντήσει να βλέπουμε κάτι που μας φαίνεται καλή ιδέα, να περιμένουμε κάποιος να το κάνει για να ακολουθήσουμε. Ας το καταλάβουμε αυτό καλά: αν δεν κάνουμε κάτι εμείς, δε θα το κάνει κανείς.

Αν ξεκινήσουμε θα τον βρούμε τον δρόμο...

Χαιρετούρες και θα τα ξαναπούμε, πιο αραιά πλέον.