Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

Φωτιά και πάλι

Πάλι κάηκε η Αθήνα... Αυτή τη φορά όχι από τους "κακούς" χούλιγκανς χωρίς γονείς όπως τους αποκαλούν κάποιοι. Αυτή τη φορά δεν καταστράφηκαν οι βωμοί της κατανάλωσης. Αυτή τη φορά καήκαμε όλοι. Αυτή τη φορά πρέπει να γίνει κάτι ουσιώδες.

Αυτή τη φορά που κάηκε η Αττική, που τη λέω Αθήνα γιατι στην ουσία το ζήσαμε και στην Αθήνα μέσα, κάηκε, προφανώς, από τα τσιράκια του κράτους και τους κρανιοφόρους με τα πράσινα και τα μπλε. Αν δεν καταλάβατε πηγαίντε μια βόλτα και κάπου θα τους πετύχετε. Συνήθως είναι στην Ακαδημίας, αλλά μην τους κοιτάξετε! Μπορεί να σας επιτεθούν ή να σας προσκαλέσουν μέσα στην κλούβα για καφεδάκι... Αυτοί λοιπόν, ήταν παντού. Κοντά στις φωτιές, παρεμπόδισαν τη διέλευση των πυροσβεστικών μαζί με τα κανάλια που δεν έκαναν για κανένα λόγο στην άκρη για να περάσουν τα πυροσβεστικά. Ήταν αυτοί που απαγόρευσαν σε εθελοντές να πάνε να βοηθήσουν ενώ είχαν πάρει μέτρα για την αυτοπροστασία τους. Τις ώρες λοιπόν που τα δάση καίγονταν, οι γνωστοί και μη εξαιρεταίοι παρεβρίσκονταν στο χώρο χώρις να προσφέρουν κάτι θετικό στην κατάσταση. Και όλα αυτά με πλήρη εξάρτηση. Και φυσικά είναι δυνατόν! Μη λησμονείτε που είμαστε...

Δε θα αναφερθώ σχεδόν καθόλου στο τι θα γίνει στη θέση των καμμένων. Κάτι ΧΥΤΑ ήθελαν να φτιάξουν στο Γραμματικό... Από εκεί και πέρα τα γνωστά. Τα γνωστά;! Ε, τώρα μην είμαστε και πάλι οι μαλάκες της υπόθεσης. Να συγκροτηθούμε. Να αναδασώσουμε έγκαιρα. Στην Αθήνα κατοικούν 5 εκατομμύρια άνθρωποι. Το 1/10 ή ακόμα και το 1/20 να ασχοληθεί μιλάμε για 500.000 και 250.000 αντίστοιχα. Αλλά δυστυχώς, ούτε το 1/100 δε βλέπω να ενδιαφερθεί. Έστω 5000 άνθρωποι; Μα καλά ρε 'σεις; Που στο διάολο είναι 5 εκατομμύρια κόσμος κάθε φορά;

Ας συγκροτηθεί κάποια ανοιχτή συνέλευση. Δεν είναι δύσκολο. Ας συγκεντρωθεί μία ομάδα μερικών ατόμων, 5-10 άτομα και πολύ μπορεί να'ναι. Να κάνει ένα κάλεσμα. Και από εκεί και πέρα μπορεί να βρεθεί ένας ειδικός για τα δέντρα, τα φυτά κλπ κλπ. Γεωπόνος λέγεται νομίζω. Δε χρειαζόμαστε κανέναν να κάνει αυτό που πρέπει. Στο κάτω κάτω δε θα το κάνει, και αν το κάνει θα τα ξανακάψει. Εσύ λοιπόν που διαβάζεις το κείμενο αυτό και προφανώς έχεις γνώση της κατάστασης και της βαρύτητας του θέματος, μίλα με τους φίλους σου. Κυνηγήστε το από τη μεριά σας. Έχουμε καταντήσει να βλέπουμε κάτι που μας φαίνεται καλή ιδέα, να περιμένουμε κάποιος να το κάνει για να ακολουθήσουμε. Ας το καταλάβουμε αυτό καλά: αν δεν κάνουμε κάτι εμείς, δε θα το κάνει κανείς.

Αν ξεκινήσουμε θα τον βρούμε τον δρόμο...

Χαιρετούρες και θα τα ξαναπούμε, πιο αραιά πλέον.

Παρασκευή 14 Αυγούστου 2009

Που είμαστε;

Είμαστε πλέον στο πουθενά. Ένα πουθενά που πλέον είναι δύσκολο να καταλάβουμε πως καταλήξαμε. Πως φτάσαμε ως εδώ. Πολλά χρόνια έχουν περάσει απο τότε που πηγαίναμε σχολεία και είμασταν κάπως ξέγνοιαστοι. Με το δίκιο μας. Και μετά φοιτητική ζωή. Όπως και να έχει αυτή. Μερικές στιγμές πριν φτάσουμε στο πουθενά. Λίγο καιρό πριν πέσει μπροστά στα μάτια μας η ζωή και σκοτωθεί στην καθημερινότητα. Εκείνες τις μέρες που το φως του ήλιου δε σε κουράζει ακόμα.

Και τώρα στο πουθενά. Ο καθένας βιώνει την καθημερινότητά του. Μοναχός του περνά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας. Ακόμα και οικογένεια να έχει, μόνος του είναι. Ο καθένας τις υποχρεώσεις του. Υποχρεώσεις... Τι είναι αυτό που είσαι αναγκασμένος να κάνεις, μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτό και αν δεν το κάνεις θα έχεις μπελάδες νομικούς και άλλους; Υποχρεώσεις. Ένα κάρο υποχρεώσεις που σε φορτώνουν για να συνεχίσουν να υπάρχουν αυτοί που στις φορτώνουν. Αποχή. Αποχή από κάθε τι άχρηστο και επιβαρυντικό για τον καθένα μας. Λύση; Όχι, δεν είναι η λύση αυτή. Αυτή είναι η αρχή. Η αρχή του τέλους τους. Ποιανού τέλους μωρέ;

Σιγά, μάθαμε τις λέξεις. Επανάσταση, αντίσταση. Και άλλες. Ποτέ δεν τις κάναμε πράξη. Κάποιοι μιλάνε για κάποια γεγονότα που έχουν σχέση με αυτές τις λέξεις. Αλλά ποτέ δεν πήραν τη βαριοπούλα να σπάσουν τον τοίχο, το αλυσοπρίωνο να κόψουν τα σίδερα. Να διαλύσουν τη φυλακή που ζούνε και αυτοί. Και πλέον είμαστε στο πουθενά. Ούτε καν στο έλεος κάποιου. Δεν έχουμε στον ήλιο μοίρα γιατί έχει ακριβούς φόρους...

Κυριακή 9 Αυγούστου 2009

Facebook και η αποχώρησή μου

Δυστυχώς για μένα, ήμουν στα άτομα που είχα λογαριασμό στο facebook. Και λέω δυστυχώς γιατί στην ουσία όχι απλά δεν προσφέρει τίποτα αλλά έχει κυρίως να πάρει στοιχεία, στατιστικές κλπ. Παρακάτω είναι το mail που έστειλα σε όλες τους "φίλους" που είχα στο facebook.


"Ενημερώνω όλους σας πως διαγράφω το προφίλ που διατηρούσα μέχρι πρότεινως στο facebook. Τους λόγους τους εξηγώ παρακάτω.

Καταρχήν, δεν έχω κάποιο λόγο πλέον να έχω το εν λόγω προφίλ στο facebook για το λόγο του ότι δεν προσφέρει, σε μένα τουλάχιστον, τίποτα. Απλώς είναι site που βάζεις τα στοιχεία σου, φωτογραφίες σου και συμμετέχεις, αν θέλεις φύσικα, σε ομάδες που "γουστάρουν" μία σειρά στην τηλεόραση, τις δραχμές, μία διαφήμηση, κάποιο club και διάφορα τέτοια. Ευτυχώς, υπάρχουν και κάποια groups που έχουν κάποιο ενδιαφέρον αλλά στο facebook πιστεύω πως χαραμίζονται.

Δεύτερον, υπάρχει μία σύγχυση των μελλών αυτού του site με τη μανία να κάνει φίλους του άτομα, πέραν αυτών που γνωρίζει, που είδε μία φορά στο δρόμο ή ήταν παλιοί συμμαθητές ή είναι φίλοι κάποιου φίλου κλπ. Θα ήθελα να πω κάτι πάνω σε αυτό. Αν ας πούμε είδε κάποιος/α κάποιον/α στο δρόμο πες τον/την έκανε φίλο/η για να τον/την προσεγγίσει. Ωραία. Πέραν του facebook συνομιλία με τέτοια άτομα δεν έχω κάνει. Αν ήταν παλιοί συμμαθητές γιατί χαθήκαν; Θα μου πείτε σπουδές κλπ. Δεκτό. Παρόλα αυτά, πάλι πέραν κάποιων σχόλιων σε φωτογραφίες δεν υπάρχει. Το θέμα είναι να κάνεις κάποιον "φίλο" σου σε αυτό το site εφόσον έχετε κοινά ενδιαφέροντα και όχι επειδή πήγατε μαζί νηπιαγωγίο. Αυτά είναι μαλακίες και στην πραγματικότητα υποκρισία. Αν πάλι είναι φίλοι κάποιου φίλου πες στον φίλο σου να πάτε όλοι μάζι κάπου. Θα έλεγα για καφέ αλλά είναι κάτι που επίσης δεν υποστηρίζω και απεχθάνομαι γιατί στην πραγματικότητα δεν έχεις ανάγκη μία καφετέρια να πληρώσεις για να κάνεις παρέα με κάποιους ή να γνωριστείς μαζί τους.

Τρίτον, τα συνεχόμενα κουίζ που κάνουν διάφοροι από εσάς κάνουν ( σσ: αν δεν κάνεις εσύ μην αρχίσεις να γκρινιάζεις "εγώ δεν κάνω" και τέτοια. ), αφορούν κυρίως εμπορικές προτιμήσεις. Σαφώς λοιπόν δε μ'αρέσει να τα βλέπω και πόσο μάλλον να μου τα στέλνουν φυσικά. Επίσης, σε αυτό το μέρος του κειμένου θα ήθελα να επισημάνω ότι δεν μπορώ να δέχομαι διάφορες προσκλήσεις για πράγματα που όσοι με ξέρετε γνωρίζετε ότι απεχθάνομαι και γενικότερα δεν τα γουστάρω.

Τέταρτον, η όλη φάση του ηλεκτρονικού φακελώματος μου τη σπάει και για αυτό δε θα συμμετάσχω άλλο εφόσον πλέον το γνωρίζω. Μπορεί να σας φαίνεται περιέργο όλο αυτό αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω για να σας το αποδείξω. Ο άνθρωπος είναι έρμαιο των επιλογών του.

Τέλος, μερικοί από εσας, θα λάβετε σε άλλο mail το msn μου. Όσοι από εσάς δεν τη λάβετε είτε θα την έχετε ήδη είτε η ήδη υπάρχουσα επικοινωνία μεταξύ μας μου αρκεί είτε δε γουστάρω να σας έχω στο msn. Στο κάτω κάτω, δική μου επιλογή είναι.

Τελειώνοντας θα ήθελα να σας πω πως το profile μου θα αλλοιωθεί στον μέγιστο βαθμό. Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να ΜΗΝ ανεβάσετε φωτογραφίες που είμαι μέσα και σε περίπτωση που ανεβάσετε ΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΚΑΝΕΤΕ TAG.

Αν και δεν μου προσφέρατε τίποτα από αυτό το site ευχαριστώ όσους ανταλλάξαμε 2 κουβέντες τουλάχιστον. Το προφίλ μου θα μείνει ενεργό για 24ώρες περίπου.

****** ******** " - 7 Αυγούστου 2009

Το όνομα έχει σβηστεί για ευνόητους προφανώς λόγους και ας μην είναι το πραγματικό μου.